Ik ben er nog niet helemaal uit wat het nieuwe werkstuk moet gaan worden. Maar de essentie is gebleven: een kern van wit, zwart eromheen (of omgekeerd) en een mens- of diervorm.
Ik ben met wat experimenten bezig met klei om gips, en klei om gips. Kijken of, wanneer en hoe het scheurt bij het drogen. De eerste dingen vielen uit elkaar in erg veel brokjes, dat kwam omdat de klei-repen erg dun waren denk ik.
De foto's hieronder zijn experimenten met klei om klei. De kern van klei is eerst gebakken, daarna met pigment (zwartm mangaanoxide) dan wel glazuur (wit) bedekt en daarna is er weer klei omheen gewikkeld. En dat is vervolgens na droging in de oven gegaan.
De grote cocon is ca 15-10 cm lang. De stukken klei van de 2e laag zijn wel gebroken, maar toch grotendeels om de vorm heen blijven zitten. Dat vind ik wel grappig. Bij de kleinere vorm zit de 2e laag klei er veel strakker omheen. Die laag is ook niet gebarsten De verhoudingen van de 2e laag t.o.v. de kern is bij die vorm ook anders, de 2e laag is verhoudingsgewijs dikker.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten