Deze weblog wordt niet meer onderhouden. Wil je weten hoe het verder gaat? Kijk dan op de weblog die hierop volgt: 'Op zoek naar verbeelden'.
zomerprobeersels
Natuurlijk ben ik de zomer niet doorgekomen zonder af en toe wat te 'knutselen'. Ik heb lekker zitten kliederen met acrylverf. Moeilijk hoor, een schilderij maken... ik vind het vooral moeilijk om te bedenken WAT ik wil uitbeelden. Maar als het goed is gaan ze me bij het UCK daarmee helpen ;).
Schilderij van een vrouw, formaat ca 30x40 cm:
En wat miniatuurtjes (briefkaartformaat):
Tot slot een Peruaanse vrouw, ook briefkaart:
Schilderij van een vrouw, formaat ca 30x40 cm:
En wat miniatuurtjes (briefkaartformaat):
Tot slot een Peruaanse vrouw, ook briefkaart:
het nieuwe jaar
Alweer een jaar UCK voorbij. Een Keramiek jaar.
Volgend jaar wordt anders. Volgend jaar ga ik beginnen aan de Beeldende Route, het basisjaar Beeldend Werken bij het UCK. Dat is een behoorlijk serieuze cursus, 5 uur per week, en een combinatie van ruimtelijk werken en plat vlak. Dus ik ga ook weer tekenen en schilderen!
Ik heb er erg veel zin in.
Volgend jaar wordt anders. Volgend jaar ga ik beginnen aan de Beeldende Route, het basisjaar Beeldend Werken bij het UCK. Dat is een behoorlijk serieuze cursus, 5 uur per week, en een combinatie van ruimtelijk werken en plat vlak. Dus ik ga ook weer tekenen en schilderen!
Ik heb er erg veel zin in.
klaar! - three is a crowd
geglazuurd
even doorzetten
Het hoofden-project nadert z'n einde - net als het cursusjaar. Ik heb nu 2 koppen geglazuurd. De buitenkant laat ik nagenoeg blank, ik was er alleen wat zwart pigment in, heel licht, je ziet het bijna niet. De binnenkant en een deel van de scheuren wordt helemaal zwart, met een transparant glazuur erover. Eerst had ik de buitenkant ook met transparant glazuur willen doen, maar bij nader inzien blijft dat eenvoudig de klei zelf.
Volgende week zal ik weten wat het resultaat is... spannend!
Volgende week zal ik weten wat het resultaat is... spannend!
strippen
Boomstammen strippen ging eigenlijk vrij eenvoudig. Gelukkig hadden ze al een jaartje of wat liggen drogen, waardoor de bast er wel af kwam. De pissebedden die er huisden waren minder blij, denk ik.
Ik heb de stammen gestript door een beitel tussen de bast en de kern te zetten en dan met een hamer erop te tikken. De meest bast laat dan los. Vervolgens met een mesje de restanten van de bast verwijderd en met een rasp en schuurpapier gladder gemaakt.
Ik heb de stammen gestript door een beitel tussen de bast en de kern te zetten en dan met een hamer erop te tikken. De meest bast laat dan los. Vervolgens met een mesje de restanten van de bast verwijderd en met een rasp en schuurpapier gladder gemaakt.
boomstammen
veel meer ideeen
De ideeengenerator is op gang gekomen. De opengewerkte hoofden lenen zich voor allerlei experimenten met andere materialen erdoorheen. Met metaal of klei of stof of gips.
Ik zit trouwens ook weer aan gips te denken voor het verbinden van de elementen. Met gips(lapjes) kun je draperen en fixeren.
Ik zit trouwens ook weer aan gips te denken voor het verbinden van de elementen. Met gips(lapjes) kun je draperen en fixeren.
three is a crowd
Het worden de 3 koppen, voorlopig.
Het glazuur wordt zwart/wit. Egaal zwart is bijna onmogelijk, dus dat ga ik ook niet proberen. De glazuurproefjes met zwart pigment zijn wel mooi geworden. Het is zwarter dan mangaanoxide - dat wordt meer bruin bij het bakken. Ik denk dat het weinig effect zou hebben om de binnenkant wit te maken, omdat er heel weinig licht bij komt. Dus de binnenkant wordt zwart en de buitenkant wit (of waarschijnlijk gewoon blank glazuur) met wat zwarte effecten op de scheuren. Zou er trouwens ook wit pigment zijn?
Ik ben op zoek naar boomstronken als sokkel. Blank hout als warm contrast lijkt me wel mooi bij deze strakke, toch wel wat enge koppen. En verder ga ik dan nog nadenken hoe ik dit tot een 'installatie' kan maken. Hoe kan ik de drie losse elementen nog meer een eenheid laten zijn?
Het glazuur wordt zwart/wit. Egaal zwart is bijna onmogelijk, dus dat ga ik ook niet proberen. De glazuurproefjes met zwart pigment zijn wel mooi geworden. Het is zwarter dan mangaanoxide - dat wordt meer bruin bij het bakken. Ik denk dat het weinig effect zou hebben om de binnenkant wit te maken, omdat er heel weinig licht bij komt. Dus de binnenkant wordt zwart en de buitenkant wit (of waarschijnlijk gewoon blank glazuur) met wat zwarte effecten op de scheuren. Zou er trouwens ook wit pigment zijn?
Ik ben op zoek naar boomstronken als sokkel. Blank hout als warm contrast lijkt me wel mooi bij deze strakke, toch wel wat enge koppen. En verder ga ik dan nog nadenken hoe ik dit tot een 'installatie' kan maken. Hoe kan ik de drie losse elementen nog meer een eenheid laten zijn?
glazuur
Ik moet ook nadenken over het glazuur. Aangezien ik de meeste glazuren niet zo mooi van kleur vind (veel blauw, groen, en harde kleuren), zou ik wel gewoon op zwart/wit kunnen uitkomen.
Glazuur moet de vorm ondersteunen en met zwart/wit contrast binnen/buitenkant zou ik de scheuren mooi kunnen laten uitkomen.
Ik heb (uiteraard) ook aan rood pigment gedacht, maar dat wordt misschien wat luguber...
Er staan inmiddels een paar glazuurproefjes in de oven, volgende week meer.
Glazuur moet de vorm ondersteunen en met zwart/wit contrast binnen/buitenkant zou ik de scheuren mooi kunnen laten uitkomen.
Ik heb (uiteraard) ook aan rood pigment gedacht, maar dat wordt misschien wat luguber...
Er staan inmiddels een paar glazuurproefjes in de oven, volgende week meer.
compositie
Ga ik alle koppen gebruiken? Heb ik wel genoeg koppen, of ik wil ik er nog meer? Grof en/of fijn? En met scheuren, of iets anders?
Ik wil graag interactie tussen de koppen. Dus een opstelling waardoor ze elkaar aankijken of juist niet. En sommige koppen worden heel anoniem doordat ze bijna een oogkassen hebben. Die kunnen je dus niet aankijken, of toch wel?
Ik neig op dit moment naar een compositie met de 3 koppen van fijne chamotte. Ik vind ze wel goed bij elkaar passen, juist omdat er 1 afwijkend is. Ik zou ze kunnen presenteren om bijvoorbeeld 3 losse cilinders van hout. Of juist op een gezamenlijk onderstel. Titel zou kunnen zijn 'three is a crowd'.
Ik wil graag interactie tussen de koppen. Dus een opstelling waardoor ze elkaar aankijken of juist niet. En sommige koppen worden heel anoniem doordat ze bijna een oogkassen hebben. Die kunnen je dus niet aankijken, of toch wel?
Ik neig op dit moment naar een compositie met de 3 koppen van fijne chamotte. Ik vind ze wel goed bij elkaar passen, juist omdat er 1 afwijkend is. Ik zou ze kunnen presenteren om bijvoorbeeld 3 losse cilinders van hout. Of juist op een gezamenlijk onderstel. Titel zou kunnen zijn 'three is a crowd'.
zes gebakken hoofden
Alle hoofden zijn gebakken. Zes stuks in totaal: 3 grove en 3 fijne chamotte:
Ze zijn allemaal gelukt! Dat had ik niet verwacht. Het lijmen is goed gegaan. Geweldig!
En nu de volgende stap..
Ik was natuurlijk al heel gelukkig met de individuele hoofden, maar Victor ging meteen een stapje verder: wat wordt de compositie? En wat ga je met het glazuur doen?
Daar moet ik eens goed over nadenken...
nog wat reconstructies
reconstructueren
Vandaag de brokstukken van het hoofd van de grove chamotte weer in elkaar gezet met een kleipapje. Een lastig werkje, want de klei was al behoorlijk droog en daardoor erg broos, dus je moet erg voorzichtig zijn dat er niets afbreekt. En met zo'n droge klei is het ook de vraag of de stukken weer zullen lijmen. Het kleipapje heb ik gewoon van klei en water gemaakt. Ik heb het papje op de randen gesmeerd, en dat een tijdje laten intrekken, zodat de klei weer wat vochtiger is, en hopelijk beter lijmt.
Ook was ik erg bang voor instortingsgevaar, maar met wat stutten ging het allemaal goed. Ik heb de reconstructie direct op een ovenplaat gebouwd, zodat het gevaarte niet nogmaals verplaatst hoeft te worden (behalve dan in de oven).
Nog een weekje drogen en dan gaat ie in de oven. Spannend!
Ook was ik erg bang voor instortingsgevaar, maar met wat stutten ging het allemaal goed. Ik heb de reconstructie direct op een ovenplaat gebouwd, zodat het gevaarte niet nogmaals verplaatst hoeft te worden (behalve dan in de oven).
Nog een weekje drogen en dan gaat ie in de oven. Spannend!
gelukt!
eerste hoofd 'mislukt'
Tegen de verwachting in is de klei van het hoofd op het piepschuim niet gescheurd! Misschien geeft het piepschuim teveel mee. Ik weet het niet. Het heeft 3 weken gedroogd, en dat zou echt ruim voldoende moeten zijn! Helaas, ik ga de klei maar van de mal afhalen en dan de mal eerst bedekken met gips, zodat ie hard is.
het hoofd
Vandaag hoofd van piepschuim afgemaakt. Het hoeft natuurlijk niet perfect, want er kom nog klei overheen, maar de vorm moet er wel inzitten.
En ik moet zeggen: ik ben best trots op mezelf! Dit is toch de allereerste hoofdvorm die ik ooit heb gemaakt. Het vormen in piepschuim lijkt qua manier van werken natuurlijk op het werken met steen. Eerst grote stukken weghalen, en dan steeds verfijnder. Ik heb een vijl gebruikt, met als met speksteen.
Ik heb vandaag ook een laag klei aangebracht op de mal. Dat moet nu een tijdje drogen.
En ik moet zeggen: ik ben best trots op mezelf! Dit is toch de allereerste hoofdvorm die ik ooit heb gemaakt. Het vormen in piepschuim lijkt qua manier van werken natuurlijk op het werken met steen. Eerst grote stukken weghalen, en dan steeds verfijnder. Ik heb een vijl gebruikt, met als met speksteen.
Ik heb vandaag ook een laag klei aangebracht op de mal. Dat moet nu een tijdje drogen.
geen cocon maar een hoofd
Ik kwam er toch niet uit met die cocon-vormen. Het sprak me niet genoeg aan, ik kon er niets mee. Bovendien vind ik de vormen erg massief.
Volgende idee dus: een menselijk hoofd als mal gebruiken. Ik weet nog niet precies hoe. Als ik de klei rechtstreeks op de mal aanbreng en zo laat drogen, zal de klei gaan breken. Als ik dat vervolgens reconstrueer, kan ik dat weer als mal voor de om te wikkelen klei gebruiken. Maar ik kan de klei natuurlijk ook van de mal afhalen voordat ie gaat breken. Dat zien we allemaal nog wel. Eerst maar eens kijken of ik een fatsoenlijke kop kan boetseren.... dat lijkt me nog helemaal niet makkelijk.
Volgende idee dus: een menselijk hoofd als mal gebruiken. Ik weet nog niet precies hoe. Als ik de klei rechtstreeks op de mal aanbreng en zo laat drogen, zal de klei gaan breken. Als ik dat vervolgens reconstrueer, kan ik dat weer als mal voor de om te wikkelen klei gebruiken. Maar ik kan de klei natuurlijk ook van de mal afhalen voordat ie gaat breken. Dat zien we allemaal nog wel. Eerst maar eens kijken of ik een fatsoenlijke kop kan boetseren.... dat lijkt me nog helemaal niet makkelijk.
uitbreken en gevangen
We hebben sinds vandaag (1 feb) een nieuwe docent op het UCK, Victor. Hij vervangt Gera, die een te druk schema had.
Gelukkig is Victor net zo vrij en eigenzinnig als Gera, en vindt hij niets te gek.
Over mijn coconnen zei hij iets wat me wel tot nadenken aanzette: De grote cocon, met het zwarte pigment, associeerde hij met uitbreken, en de kleine met gevangen, beklemd.
Gelukkig is Victor net zo vrij en eigenzinnig als Gera, en vindt hij niets te gek.
Over mijn coconnen zei hij iets wat me wel tot nadenken aanzette: De grote cocon, met het zwarte pigment, associeerde hij met uitbreken, en de kleine met gevangen, beklemd.
uitstapje
de essentie verandert niet
Ik ben er nog niet helemaal uit wat het nieuwe werkstuk moet gaan worden. Maar de essentie is gebleven: een kern van wit, zwart eromheen (of omgekeerd) en een mens- of diervorm.
Ik ben met wat experimenten bezig met klei om gips, en klei om gips. Kijken of, wanneer en hoe het scheurt bij het drogen. De eerste dingen vielen uit elkaar in erg veel brokjes, dat kwam omdat de klei-repen erg dun waren denk ik.
De foto's hieronder zijn experimenten met klei om klei. De kern van klei is eerst gebakken, daarna met pigment (zwartm mangaanoxide) dan wel glazuur (wit) bedekt en daarna is er weer klei omheen gewikkeld. En dat is vervolgens na droging in de oven gegaan.
De grote cocon is ca 15-10 cm lang. De stukken klei van de 2e laag zijn wel gebroken, maar toch grotendeels om de vorm heen blijven zitten. Dat vind ik wel grappig. Bij de kleinere vorm zit de 2e laag klei er veel strakker omheen. Die laag is ook niet gebarsten De verhoudingen van de 2e laag t.o.v. de kern is bij die vorm ook anders, de 2e laag is verhoudingsgewijs dikker.
Ik ben met wat experimenten bezig met klei om gips, en klei om gips. Kijken of, wanneer en hoe het scheurt bij het drogen. De eerste dingen vielen uit elkaar in erg veel brokjes, dat kwam omdat de klei-repen erg dun waren denk ik.
De foto's hieronder zijn experimenten met klei om klei. De kern van klei is eerst gebakken, daarna met pigment (zwartm mangaanoxide) dan wel glazuur (wit) bedekt en daarna is er weer klei omheen gewikkeld. En dat is vervolgens na droging in de oven gegaan.
De grote cocon is ca 15-10 cm lang. De stukken klei van de 2e laag zijn wel gebroken, maar toch grotendeels om de vorm heen blijven zitten. Dat vind ik wel grappig. Bij de kleinere vorm zit de 2e laag klei er veel strakker omheen. Die laag is ook niet gebarsten De verhoudingen van de 2e laag t.o.v. de kern is bij die vorm ook anders, de 2e laag is verhoudingsgewijs dikker.
Abonneren op:
Posts (Atom)