Zoals ik stiekem al had verwacht, vind ik de mangaanoxide (rechts) het mooiste in combinatie met het gips. Maar het transparante glazuur mag nog ietsje dunner.
Het rode pigment komt erg mooi uit onder het glazuur, maar is iets te heftig voor dit werkstuk, denk ik. Alhoewel het ook wel een dramatisch effect heeft, iets bloederigs.
Het proefje met mangaanoxide en rood pigment gemengd heeft de mooiste glazuurlaag, vind ik. Een heel dun laagje, waardoor de structuur van de klei voelbaar en zichtbaar blijft.
Verrassend was het proefje op de bruin/zwart bakkende klei. Van de mangaanoxide is niets te zien, maar de klei zelf is nu veel donkerder dan na het biscuit bakken! Dat blijkt door de hogere temperatuur te komen (1060 graden). Dit is de kleur waar ik naar op zoek was! Ook op dit proefje is de laag transparante glazuur nog te dik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten