cocon van gips

De eerste mal die ik heb gebruikt is een soort cocon vorm van gips. Daaromheen heb ik klei gewikkeld, en die gaat barsten zodra de klei gaat drogen. In dit geval vind ik dat de klei in erg veel stukken is gebroken, teveel stukken.

en die botten dan?

Uhm, en wat gaan we dan met al die botten doen...? Nou, die heb ik verwerkt tot 'iets' en dat is nu aan het drogen... En dan zie ik later wel of ik er nog wat mee wil. Ik kan de klei altijd weer hergebruiken als het niet gebakken is.

veranderde plannen

Waar zo'n vakantie naar Peru al niet goed voor is... Ik bedacht me dat ik de botten ook tot een soort mummie zou kunnen verwerken, het wordt weer een combinatie van lappen en klei (botten).
Maar moet het wel een echte mummie worden? Het kan ook een soort cocon worden, of elke andere vorm, met een kern van gipslappen, en klei erom heen gewikkeld. Waarbij de klei dan zwart wordt, wat mooi afsteekt tegen de witte kern.

Dus dat wordt het basisconcept: Klei gewikkeld om een witte kern. Die kern is mogelijk van gipslappen, maar misschien wel een ander materiaal. Daar moet ik wat experimenten mee gaan doen.

En waar komt dit idee nou precies vandaan? Nou, van de mummies bij Chaucilla, in Peru.

produktie draaien

Ik ben 3 weken op vakantie geweest naar Peru, dus de mal heeft goed de tijd gehad om te drogen. Nu eerst maar eens produktie draaien, botten produceren. Daar ben ik deze en volgende week wel zoet mee. Dan kan ik ondertussen nadenken tot welke eindvorm dat moet gaan leiden.

botten

Ik ga maar eens beginnen met een bot als kleimodel voor de mal. Een heel simpel bot. Vandaag de mallen gegoten.
Omdat een bot geen lossende vorm is, heb ik het kleimodel in 2-en gesneden, en 2 mallen gemaakt. Het worden dus halve botten.

Ik wil de (halve) botten gebruiken om er een dier-vorm mee te maken. Dat betekent dat de botten straks op de een of andere manier met elkaar verbonden moeten worden. Ik heb nog niet besloten of dat voor of na het bakken moet gebeuren.

eigen stijl ontwikkelen

Ik heb nog geen flauw idee welke vorm ik in een mal zou willen gieten... Ik voel me een beetje beperkt door de opdracht.

Ik moet eens gaan nadenken wat voor soort dingen ik eigenlijk wil maken. Ik heb al snel associaties met dieren, en soms met mens-vormen. En het moet een beetje stoer zijn, niet te lieflijk. Eigenlijk dus toch voortborduren op mijn werkstuk van vorig jaar. Andere mensen vonden het een zadel, maar ik zag er een schedel in. En het was zeker niet lieflijk.

Verder wil ik geen schreeuwende glazuren gebruiken, glazuur is ondersteunend, het gaat met name om de vorm. Maar soms kan glazuur wel voor een mooi contrast zorgen, overigens.

het nieuwe seizoen

De nieuwe Keramiek cursus bij het UCK is weer begonnen.

De eerste opdracht heeft vooral een technisch kader: Maak gebruik van een mal, waarmee je ongeveer 15 dezelfde vormen uitdrukt, die je vervolgens verwerkt tot een beeld.
Een mail om vormen in uit te drukken dus, niet een gietmal. Het is uiteraard belangrijk dat de vorm 'lossend' is, anders kun je 'm niet uit de vorm verwijderen.

Goed, ik ga maar eens nadenken over een vorm...

dag 5: nog een doorkijkje?

Deze dag was eigenlijk hetzelfde als de voorgaande: Geen speciale opdracht, gewoon lekker oefenen, in alweer zo'n schattig dorpje.

Eerst wat rondkijken en schetsen...



Uiteindelijk is het dit hoekje geworden:




En als schilderij ziet dat er dan zo uit:



De foto is niet zo goed, het schittert 'n beetje - maar afgezien daarvan vind ik het resultaat toch nog niet geweldig. De kleuren zijn nog niet goed, te weinig contrast, nog geen diepte. De compositie vind ik wel mooi, en de lucht ook.
Misschien dat er ooit nog een 2e versie hiervan komt.

dag 4: een écht schilderij

Vandaag heb ik voor het eerst nagedacht over wát ik wil schilderen.
We waren wederom in een pittoresk dorpje, en ik heb wat doorkijkjes bekeken en geschetst.



Uiteindelijk is het een abstractie van een detail van dakranden en dakgoten tegen de lucht geworden.



Het moeilijkste was het om de kleuren van de vlakken goed te krijgen. Het middelste, kleine vlakje, trekt al snel de aandacht, en daarom wou ik het een felle kleur geven. Eerst was het geler, maar dat werd té. Ik heb vooral zitten worstelen met de kleur van het linkse vlak. Kijk maar naar een eerdere versie:

dag 3: kleuren mengen

Dag 3 bij Bleu et Vert stond in het teken van kleur. Wat voor effect heeft kleur op dieptewerking; hoe meng ik kleuren, etc. En voor mij was het de allereerste kennismaking met schilderen! Ik had nog nooit nagedacht over kleuren in een plat vlak... En dus maar begonnen met een exercitie in kleuren mengen.

Met als inspiratie niet de omgeving van die dag (we waren weer in een rustiek dorpje) maar het Gugenheim museum in Bilbao.


(1) mengen van geel en blauw


(2) mengen van rood en blauw



(3) roodtinten



De eerste versie (met de groen en aqua tinten) spreekt mij qua kleur het minste aan. Maar als schilderij blijft deze toch het langste boeien! Het was mijn allereerste acryl experiment, en het is heel snel en slordig geschilderd. Maar daardoor is het ook dynamisch. Dat komt ook doordat ik de stukken die op de foto nogal reflecteerden, echt ongenuanceerd wit heb gemaakt. Versie 2 en 3 zijn een stuk saaier.

dag 2: Oostindische inkt

Op dag 2 nog steeds geen kleur. Nog steeds zwart/wit, maar deze keer met Oostindische inkt. In combinatie met een Japans penseel en water biedt O.I. inkt legio mogelijkheden. Als het papier nat is vloeit het, met water kan het sterk verdund worden, van dikke klodders tot dunne streepjes, en tekenen met een rietpen. Zodra de inkt droog is, lost ie, i.t.t. aquarelverf, niet meer op in water.

Dag 2 is ook de eerste dag 'op locatie', in een van de vele kleine dorpjes in de Auvergne. Met de heuvels, de dieren en de huizen als inspiratiebron.

Hieronder een abstracte interpretatie van de heuvels. Deze techniek heb ik zelf bedacht: Eerst de dikke lijnen met een penseel, daarna terwijl het nog nat is de inkt ' uitstrijken ' met de dunne haartjes - daardoor krijg je de strepen.



Nog iets abstracter:

dag 1: tekenen en loskomen

Op dag 1 hebben we schetsen gemaakt met houtskool. In een razend tempo, zodat je vooral geen tijd had om na te denken en te precies te gaan tekenen.

We hadden 9 opdrachten:
1. teken wat je ziet, met je rechterhand. Je hand moet continu op het papier blijven.
2. teken wat je ziet, met je linkerhand. Hand op het paper houden.
3. teken wat je ziet, met beide handen. Ook hier: hand op het papier houden. Tip: zorg dat de handen een beetje bij elkaar blijven, anders lukt het niet.
4. maak een compositie die harmonieus en rustig is (onderwerp in het midden, veel horizontale lijnen)
5. maak een dynamische compositie (onderwerp uit het midden, diagonale lijnen)
6. Benadruk licht/donker, werk met vlakken (kort stukje houtskool, brede kant gebruiken)
7. Teken alleen in arceringen. Zo kun je textuur aanbrengen
8. Minimaliseer. Zo min mogelijk lijnen, terwijl het toch spannend blijft. De kunst van het weglaten.
9. Vervormen. Doe iets geks met het onderwerp. Benadruk daardoor wat jou zo fascineert aan het onderwerp.

Opdracht 1:


Opdracht 4:



Opdracht 9:

iets heel anders: schilderen

Het is stil geweest op deze blog; het was zomer en dan overheerst mijn sportieve de creatieve kant. Veel getennist dus. Maar... ook een weekje wezen schilderen! Leek me wel een goede aanvulling op de drie-dimensionale kant van beeldende kunst.

Ik heb een cursus gedaan bij Bleu et Vert. 5 Dagen schilderen en tekenen. Het was ontzettend leuk! Heel veel geleerd, veel over hoe je een schilderij opbouwt, maar ook veel beter leren kijken! Om maar eens iets te noemen: Ik had me nooit gerealiseerd dat voorwerpen die ver weg zijn, vergrijzen, minder fel van kleur worden. Je ziet het goed bij bomen. Die zijn niet meer groen, maar bijna blauw of zwart. Of alle kleuren in de lucht. Niet alleen blauw met wit, maar ook rood, roze, grijs, groenachtig en alles daar tussenin.

De volgende berichtjes zijn een verslag van de cursus.

de (halve) finale

Eindelijk komt alles bij elkaar! Nieuwe lap met gips, toch even stileren (niet helemaal aan het toeval overlaten), en zie hier het resultaat.



Ik ben best tevreden, maar ik denk dat de voorste punt toch iets te hoog is. Hij helt een beetje naar achteren. De houding van de mini is beter. Maar goed, het spul staat inmiddels op de expositie, dus dat kan ik in deze versie niet meer veranderen. Later kan ik altijd nog een stukje van de poot afzagen.

gelukt!

Vanavond de sokkel 'ontmanteld' en.... het ziet er goed uit! Hier en daar een luchtbel, maar niet dramatisch. Bijna klaar dus. Morgen een nieuwe lap gips draperen en that's it.

expositie-klaar maken

Er lag nog een projectje op me te wachten waar ik nogal tegenop zag: de betonnen sokkel voor de schedel. Met een strakke deadline voor oplevering, aangezien ik het beeld wil inleveren voor de Artibus-prijs (en bijbehorende expositie) bij het UCK.

Eerst een bekisting maken met gelamineerd spaanplaat, afkitten met klei, de poten van draadeinde goed positioneren zodat de schedel er straks op kan hangen, en dan de beton storten.
Alle stappen bleken stuk voor stuk veel werk! Niet zo gek als je nog nooit een decoupeerzaag hebt gehanteerd of beton hebt aangemaakt. Vooral het in stelling brengen van de poten bleek niet zo gemakkelijk. Ik heb een afdruk van waar de schedel op de poten moet rusten gemaakt op karton, en zo de poten gefixeerd tijdens het drogen van de beton (zie foto).
Ik had ergens gelezen dat je na het beton storten de lucht moet verwijderen. Dus ik heb met een hamer op de spaanplaat getikt, en inderdaad, er kwam veel lucht omhoog. Hoop dat het afdoende was. Nu 3 dagen drogen, en de bovenkant gedurende die tijd vochtig houden zodat het bovenste laagje niet loslaat.

op de valreep

Op de valreep van het lopende cursusjaar toch nog aan een nieuw projectje begonnen: het proefje met de 'krul' in het groot. Ik heb deze donderdag lang naar de proefjes zitten staren, en kwam tot de conclusie dat deze het meest speels, vrij, is. Gelukkig is de technische uitdaging minimaal, dus in een uurtje was de vorm af ;). Hij ligt alweer te drogen.

draadeinde en schroeven (2)

Een nieuwe serie experimenten is begonnen. De mogelijkheden om te bouwen met draadeinde en schroeven lijken wel onbeperkt.

De eerste set is gebakken:

draadeinde en schroeven

De poten van de schedel zijn van draadeinde (schroefdraad). Dat spul fascineert me, het biedt mogelijkheden.
Je kunt gips of klei aan het draad rijgen en op zijn plek houden door schroeven.
Ik heb wat tekeningetjes gemaakt. Moet ik nog even inscannen.

mooi!

Schedel is geglazuurd, en heel mooi geworden! Precies zoals ik 'm hebben wou.


Alleen.... helaas past de gipsen mal er niet meer in! Toch teveel gekrompen. Haha, dat had ik nog niet bedacht.
Geen man overboord, gelukkig had ik de pootjes nog niet in beton gegoten, dus we gaan het gewoon andersom doen: Eerst de poten in beton, nieuwe gipslap erop, en meteen het keramiekstuk eroverheen.

koningsmantel

Nog wat proefjes gedaan...
Vanuit het thema 'om de ruimte heen': een koningsmantel. Wel de mantel, niet de persoon erin.

en nu?

Wat wordt het volgende werkstuk? Met het thema 'keramiek in beweging' kan ik niet zoveel. Ik wil graag voortborduren op wat ik tot nu toe heb gedaan.

Waarom vind ik de schedel zo mooi? Hierom:
- het is ruimtelijk
- combinatie van materialen (dus niet alleen klei)
- het staat op pootjes
- het is stoer
- het is abstract, maar roept toch associaties op

Wat vind ik er minder mooi aan? Nu nog niets, maar eigenlijk houd ik meer van strakke vormen, dus ik vraag me af hoelang ik dit mooi blijf vinden.

Concreet lopen mijn ideeen voor het volgende werkstuk over 2 lijnen:
- een bouwwerk met schroefdraad, moertjes en klei (en eventueel gips of lappen)
- een cape, of mantel 'om de ruimte heen'

schedel geglazuurd

Vandaag heb ik de grote schedel geglazuurd. Mangaanoxide met transparant glazuur, net als een van de proefjes. Het gevaarte meteen in de oven gezet, op de ring van klei. Bijna klaar dus!

Het enige wat nu nog moet gebeuren is het onderstel in de beton gieten. Ook nog nooit gedaan. Misschien eerst maar eens beginnen met een proefje. Ik heb wel een deadline (eind mei) want ik wil het werkstuk inleveren voor de westrijd bij UCK.

mooie glazuurproefjes

Ook de glazuurproefjes voor de schedel zijn gebakken.
Zoals ik stiekem al had verwacht, vind ik de mangaanoxide (rechts) het mooiste in combinatie met het gips. Maar het transparante glazuur mag nog ietsje dunner.

Het rode pigment komt erg mooi uit onder het glazuur, maar is iets te heftig voor dit werkstuk, denk ik. Alhoewel het ook wel een dramatisch effect heeft, iets bloederigs.













Het proefje met mangaanoxide en rood pigment gemengd heeft de mooiste glazuurlaag, vind ik. Een heel dun laagje, waardoor de structuur van de klei voelbaar en zichtbaar blijft.


Verrassend was het proefje op de bruin/zwart bakkende klei. Van de mangaanoxide is niets te zien, maar de klei zelf is nu veel donkerder dan na het biscuit bakken! Dat blijkt door de hogere temperatuur te komen (1060 graden). Dit is de kleur waar ik naar op zoek was! Ook op dit proefje is de laag transparante glazuur nog te dik.

overleefd

De schedel heeft het biscuit bakken overleefd! Alweer een stap verder dus. Hij is er heelhuids uitgekomen, maar meteen diende zich het volgende probleem aan: Voor het glazuren zal ie toch rechtop de oven in moeten - en dan steunt het gevaarte op de fragiele randen. Bij de eerste poging om m rechtop te zetten, brak er meteen een stuk af... Geen ramp, als je niet beter weet, denk je dat het zo hoort.

Ik heb voor het glazuurbakken in de oven een ring van klei gemaakt waarop hij straks kan steunen.

schedel: glazuurproefjes

De grote schedel is gedroogd en gaat nu in de oven. Spannend! Kijken of ie t overleeft...
Vandaag met de mini's wat glazuurproeven gedaan. Ik ga de afwerking vrij sober en een beetje stoer houden. Dus ik heb een vrije dunne onderlaag met rood pigment en/of mangaanoxide opgebracht. Op de bruine mini heb ik ook deels mangaanoxide aangebracht.

Daarna alles met 1 laag transparante glansglazuur afgewerkt (is wit op de foto). Op het proefje met rood pigment en mangaanoxide gemengd zit een nog dunnere laag glazuur. Deze proefjes kunnen nu glazuur gestookt worden.


dier

Dit proefje moet ik toch ook echt onthouden. Lapje gips, klei, en weer een lapje gips. En het geheel doet me denken aan een dier met de kop omlaag. Ik wil nog wel verder met iets dierachtigs in die gipslapjes.

nieuw thema: keramiek in beweging

De nieuwe opdracht vanuit de cursus is: keramiek in beweging.
Aangezien ik inmiddels aardig verslaafd ben aan mijn gipslapjes, ga ik eens kijken of ik beiden kan combineren.

Ik heb wel wat ideeen... op een stalen pin iets laten draaien bv een kegel of een bolvorm, of keramiek en lapjes als wasgoed aan een lijn te drogen.

Zie hier de eerste proefjes. Ze lijken nog wel iets te veel op lampenkapjes... ;).

operatie omdraaien

De stellage heeft de nacht overleefd!
De volgende stap: Hoe haal ik deze broze klei, die snel breekt als ie halfhard is, nu van het gips af? Het moet nu, want het is stevig genoeg, en als de klei verder droogt wordt ie nog breekbaarder.

Met beleid, ervaring van anderen, en 3 paar extra handen, is het gelukt! Eerst van het gips afgehaald; daarna hebben we 'm als een soort pannekoek omgedraaid, door eerst de toekomstige lappen en bodem erop te leggen, en daarna te keren.

En het resultaat is zo ook al mooi!

Nu 1 a 2 weken wachten en dan mag de schedel de oven in. Ondertussen maar eens nadenken over de afwerking. Omdat ik de stoere kracht wil benadrukken, neig ik meer naar oxides of pigmenten dan naar glazuur. En vooral niet te veel.

niet meer aankomen

De schedel is inderdaad wat harder, meer leerachtig geworden in een week tijd. Maar uitzakken doet ie nog steeds. Het is gewoon te zwaar. En het stutten van de poten gaat ook niet lekker. Een les voor volgende keer: Beginnen met de basis. De poten stevig in het beton, en van daar verder omhoog werken met gips en klei.

Deze avond besteed om zo goed en zo kwaad als het gaat te modelleren. Er zitten flink wat scheuren in, maar dat kan best mooi zijn. Nu niet meer aankomen! De stellage een nacht laten drogen... en morgen hopelijk van het gips af halen.

toch wit

O ja, ik heb toch voor witte klei gekozen op het witte gips. Ben er namelijk nog niet uit of ik contrast wil, of juist niet. En dat contrast kan ik altijd nog met engobe of glazuur creeren.

groot is anders dan klein

Ik heb de afgelopen weken de binnenkant van het gips verstevigd, zodat ik er goed met de klei op kan werken.

Dus kon ik vanavond eindelijk beginnen met de klei. Dat is toch wat anders, zo'n groot werkstuk.... 'Even' een lapje rollen is er niet meer bij. Het is opeens een lap klei van minstens 60 x 60 cm. En probeer die maar eens in je eentje op te tillen en op het gips te leggen. Gelukkig was er hulp voorhanden.

Ook het stabiel houden van het werkstuk gaat niet vanzelf. Heb het gevaarte nu in een emmer met (natte) klei gezet. Ik wil de poten namelijk nog niet definitief ergens op vastzetten, aangezien de precieze hoek pas het beste bepaald kan worden als de klei-laag af is.

Uiteindelijk moet het spul ook nog opgeborgen worden, speciaal plekje gekregen want het past niet op de normale planken. Met een grote droge doek in 2 vuilniszakken, zodra de klei deze week wat harder kan worden. Dan kan ik m hopelijk volgende week wat makkelijk in model brengen zonder dat het uitzakt. Spannend allemaal.

PS: Helaas vergeten foto's te maken vandaag :(

rechtop

Ik moet eens gaan bedenken hoe ik het spul straks rechtop ga zetten. De poten zullen ergens in verankerd moeten worden. Ik dacht eerst dat ik gewoon een stuk hout zou nemen en daar gaten in zou boren... maar de poten lopen schuin naar binnen dus dat wordt nog lastig. Ik zou het geheel bijvoorbeeld in beton kunnen gieten. Of misschien de poten vast lassen op een metalen onderplaat?
Op dit soort momenten val ik maar terug op onze docente, Gera van der Leun, die zegt dat er zich 'voor elk probleem wel een oplossing aanbiedt'.

Verstevigen

Vandaag heb ik eerst de pootjes vervangen door de definitieve poten van roestvrijstaal. Achteraf gezien had ik die meteen moeten gebruiken want het betongaas dat ik vorige week bij gebrek aan beter had gebruikt, roest natuurlijk en de roest is door het gips heengekomen. Maar dat kan ik nog wel bijwerken denk ik.

De poten zitten nu verankerd doordat ik de onderkant verstevigd heb met gips. Dat is zowiezo nodig om er straks met klei op te kunnen werken. Dat karweitje is nog niet klaar maar nu moet deze laag eerst drogen.

Bekleden met gips

De grote lap gips is prima hard geworden. Kijk maar. Om een indruk van de grootte te geven: De plaat eronder is ca 40 x 40 cm. En op de 1e foto zie je rechts van het grote exemplaar het proefje staan; dat is toch wel een stuk kleiner. Kortom, ik ga een flinke lap klei nodig hebben...


Bruine en witte klei

Dat experimentje met witte en bruine chamotte heb ik ook nog gedaan. Van allebei een rolletje gemaakt, beetje door elkaar gedraaid, en redelijke run uitgerold tot een plaat(je). Het drogen ging zonder problemen, ook al was de bruine klei natter dan de witte. En ook het bakken bleek prima te gaan.

Er was blijkbaar nog iemand op hetzelfde idee gekomen, want bij de oven lag nog een mengsel, wel iets meer gemeleerd dan die van mij. Het zag er bijna gemarmerd uit.

Grote schedel: het begin

Iets te voorbarig misschien, maar ben vast begonnen met de schedel in het groot. Groot is toch even wat anders. Stevigere pootjes nodig, zwaardere lap, kortom hoe zorg je dat de boel niet omvalt. Als de stof met het gips eenmaal gehard is, en ik de binnenkant ook kan opvullen met gips wordt het wat gemakkelijker werken.

Met de hulp van vindingrijke medecursisten uiteindelijk toch een stellage gefrabiceerd die (hopelijk) ook stand houdt totdat het gips uitgehard is. Verder is het natuurlijk nauwelijks mogelijk om een exacte kopie te maken van het miniatuur. Maar ik hoop dat het in de buurt komt, na al het passen en meten.

Krachtiger

Het ontwerp krachtiger maken, dat was het idee. Minder poespas, strakkere lijnen, robuuster. En het gaat steeds meer op de schedel van een rund lijken! Kijk zelf maar.